Sophie De Laere – Mama, modeontwerper, maker @arletteschmitz.be

Wanneer werd je moeder en hoeveel kinderen heb je?

Ik werd moeder op mijn 42^ste en heb bewust langer gewacht om een kind te krijgen. Ik heb altijd geweten dat ik moeder wilde worden maar ik heb het zeer lang voor mij uitgeschoven. Ik dacht altijd bij mezelf : Moeder worden, dat doe ik later wel, als ik groot ben. Ik herinner mij dat op het ogenblik waarop mijn dochter werd geboren, er een soort helderheid over mij kwam. Alsof ik eindelijk wist waarom ik bestond. Ik wist toen dat ik zo snel mogelijk een tweede kind wilde. Ik ben nog een tweede keer zwanger geworden maar die zwangerschap is in een miskraam geëindigd. Door omstandigheden is er geen nieuwe zwangerschap meer gekomen. Ik vind het bijzonder jammer dat ik mijn dochter geen broer of zus heb gegeven. Daarin heb ik mijn kind te kort gedaan, vind ik.

Wat vind je de grootste uitdaging in je moederzijn? En hoe ga je daar mee om? Wat is de belangrijkste les die je geleerd hebt?

De grootste uitdaging vind ik mijn kind loslaten in de grote wereld. Vooral het verkeer boezemt mij angst in. De angst dat je kind wat overkomt. Zolang ze heel klein zijn, heb je nog enigszins controle over hun veiligheid. Maar op een dag moet je ze alleen laten fietsen. Je kan ze tenslotte niet opsluiten. Kinderen moeten ruimte krijgen om te groeien. Ze hebben daar recht op. En ondanks alle voorzichtigheid slaat het noodlot toch soms toe. Mijn dochter heeft in 2021 een vrij ernstig operatie ondergaan nadat een goedaardige tumor werd ontdekt. Gelukkig goedaardig, maar toch. Ik was toen wel verplicht om het lot van mijn kind letterlijk in de handen van anderen te leggen. Het was een les in nederigheid.

Welke raad zou je geven aan andere moeders?

Ik voel mij geen betere of slechtere moeder dan andere moeders. Dus ik heb geen tips voor het supermoederschap. De enige raad die ik andere moeders kan geven is : het is goed genoeg. Het moet niet perfect. Het mag ook eens ravioli uit blik zijn. Of een kous met een gat in.

Naar wie kijk je op en waarom?

Ik kan enorm genieten van het werk van Maya Angelou. Vooral van haar poëzie waarbij het literaire en de performance aan elkaar gewaagd zijn. Wanneer ik er even door zit dan kijk ik naar ‘Still I rise’ op You Tube en dan kan ik er weer even tegen. Krachtig, sexy, supervrouwelijk en in your face.